Prelude to the Son of Neptune

Διάβασα 1 βιβλίο και δεν μπορώ να το ξεπεράσω...γιατί;γιατί είμαι εγώ,είμαι εγώ και κανείς άλλος,οπότε θα γράψω τις σκέψεις μου μπας κ ηρεμήσω αλλά δεν το βλέπω.He gave immortality 4 her,He did everything 4 her,and she did everything 4 him.They pass through hard times,wars and monsters but they are now apart because some people-or rather a goddess-was mad at them.that's not fair!!!I don't read fanfics,i have my mind...Είτε θα είναι εντελώς απραγματοποίητα ή θα είναι εκτός αντικειμένου ή τελείως άσχετα κ το μόνο π καταφέρνουν είναι να σε κάνουν να πονέσεις ή να χαρείς για κάτι που δεν υπάρχει.Αλλά τώρα διατυπώνω σκέψεις δικές μου:They will find each other i am sure,they will always care,love and find each other no matter what happens they will be together 4ever and no monster no stupid goddess will stand on their way!!Love is the strongest power of all!!They face thorns,monsters,hardships,wars until they understood that they were each other's part.Γράφω μια μελωδία στον ουρανό,την ακούω μα δεν την βλέπω όταν διαβάζω αυτό τον ύμνο στην ευτυχία αλλά κάτι μου την σπάει,κομματιάζει την μελωδία,καταστρέφεις την ευτυχία 2 εφήβων που πάλεψαν σκληρά αλλά δεν θα καταφέρεις τίποτα με αυτό θα βρουν ο ένας τον άλλον."He remembers Annabeth"Only her,no one else.